Na de Ikea shoplog, nu ook de foto’s van het resultaat. We kochten namelijk een nieuwe kast voor onze woonkamer. Dat werd hoog tijd, niet dat de ladekast die er stond stuk was. Nee hoor, ze stak gewoon vol rommel, teveel troep of te weinig plaats, ik laat het in het midden. Een nieuwe kast was gewoon een goed excuus om eens eindelijk de kast uit te mesten en dingen weg te gooien. Hoi, Evelyne, ik kan geen afscheid nemen van spullen. Toch gooide ik 4 vuilzakken op de remork na deze opruim sessie. De Hemnes ladekast verhuisde naar de hal boven, de kast van de hal ging de remork op en ook in onze kamer werd van alles verschoven en weggegooid. Mijn man had precies al spijt dat hij toestemde met een tripje naar Ikea.
Dat tripje verliep niet zo vlekkeloos. De jongens hadden niet veel zin om rond te wandelen in de grote winkel, het enige dat ze daar leuk vinden is eten in het restaurant. Toch moesten we beslissen welke frontjes, greepjes en kleur we gingen nemen voor onze nieuwe kast. Hoe hoog zou het komen, met of zonder pootjes, deurtjes of lades,… Ondertussen moesten we opletten dat die 2 zeurpietjes niet alleen ervandoor gingen. Uiteindelijk vertrokken we na het beslissen, een tas koffie en wat eten richting magazijn. Daar kon de zoektocht beginnen. Natuurlijk heb je dan ook weer alle pech, de middelste frontjes bleken niet meer in stock te zijn. Net als je dacht dat je alle knopen had doorgehakt konden we opnieuw heen en weer lopen om een alternatief te vinden. Hoewel ik niet overtuigd was, ging ik zonder al te veel tegenpruttelen akkoord met de beslissing van mijn man.
Zie hier ook onze Ikea shoplog van 2018
En dit is het eindresultaat. Een strakke witte kast met witte en houtkleurige frontjes en lederen handgreepjes. Bovenop een glazen bovenblad om alle naden weg te werken. Het oorspronkelijke idee was om er steigerhouten planken op te monteren. Aangezien de deurtjes al houtkleurig zijn en onze vloer en eettafel ook, bleek dat wel voldoende.
Aan de muur bevestigde we enkele schilderijplanken met daarop drie fotolijsten. Op de site van thebirthposter bestelde ik drie illustraties van onze kinderen als baby. De posters zijn gemaakt op schaal 1:1 en herinneren je eraan hoe klein je kinderen ooit waren. De kinderen vonden het erg leuk om te zien hoe laat ze geboren werden en moesten lachen met het feit dat de kleinste de zwaarste baby bleek te zijn met zijn 3,580 kg. Hij wilde er pas uit op 40 weken en 3 dagen. Ik zei tegen hem: “Jij wou lekker warm bij mama in de buik blijven, je vond het daar fijn.” waarop hij glimlachte en me een dikke knuffel gaf.
Voilà, alweer een stapje dichter bij de afwerking. Een huis renoveren vraagt tijd, maar uiteindelijk zal het af raken 🙂
………………………………………….
Volg jij Lievelyne al op Instagram & Facebook?
Ook te vinden op Pinterest!
Vind je een artikel leuk? Deel het gerust verder op social media, dat zorgt ervoor dat meer mensen kunnen meelezen.
Sommige artikelen werden ons gratis toegestuurd.