Terug naar school, terug studeren

Nu de kindjes wat groter zijn en alles hier een beetje rustiger is, wordt het tijd om eens aan de toekomst te denken. Ik had altijd terug willen gaan studeren, maar het kwam er nooit van. Een job als vroedvrouw is mijn droom. Zelf heb ik tijdens de bevalling erg veel gehad aan de vroedvrouw langs me(buiten mijn man natuurlijk). Wat een geweldige job, een klein mensje op de wereld helpen en zwangere vrouwen begeleiden in hun reis naar het moederschap. Helaas is er ook een keerzijde aan de medaille en loopt het niet voor iedereen zoals gepland. Ook hier moet je mee overweg kunnen… En dan is er nog de lange en zware studie. Ik heb alles afgewogen, maar besliste een andere weg in te gaan.

Welke opleiding

Ik ging op zoek naar een opleiding in het avondonderwijs, eentje die ik kon combineren met mijn huidige job. Toen kwam ik de opleiding Zorgkundige tegen. Het was niet echt dicht bij huis, maar ik besloot toch naar de infoavond te gaan. Daar werd me duidelijk dat er grote vraag is naar Zorgkundigen en dat je ook wel enkele richtingen uit kan met het diploma. Zo kan je na deze cursus nog een extra cursus kraamzorg doen, hiermee kan je aan de slag als kraamverzorgende bij moeders thuis.

Hoe valt het mee?

De eerste dag van de opleiding was ik best wel nieuwsgierig en misschien toch wat zenuwachtig. Waar kom je terecht? Gaan er andere mama’s zijn? Gaan het toffe mensen zijn?

Alles werd al snel duidelijk de eerste les. Ik kwam binnen in het lokaal en vooraan stond een goedlachse dame die me verwelkomde. Het waren tafels van 6 en ook al kende ik niemand, ik zette me gewoon aan de tafel naast een andere vrouw. Al snel liep de klas vol en uiteindelijk waren we toch met ongeveer 14 waarvan 10 nieuwe starters en 4 bijna afgestudeerden.

Lees ook welke schoolspullen ik kocht.

De situatie was voor iedereen nieuw en een beetje onwennig. Toch raakte ik snel aan de praat met de dames aan mijn tafel. Ik kwam al snel te weten dat ik duidelijk niet de enige mama was en met mijn 29 jaar ook zeker niet de jongste. Dat stelde me wel gerust, want als zij dit aankunnen, dan ik toch ook?

Al snel volgden ook de eerste toetsen en taken. Dit tot vermaak van mijn dochter als ik dan ’s avonds in de zetel zat te werken voor school. Ze maakt dan graag de opmerking “mama, je huiswerk had je wel al lang moeten maken hé. Nu zit je hier ’s avonds nog te leren”. Haha tja…

De dagen vliegen om en stilletjes aan leerde we elkaar ook beter kennen. Ook maakte we kennis met de leerkrachten en hun verwachtingen. Gelukkig lijken ze allemaal mee te vallen 🙂 De onzekerheid is nu ook wel weg. Er kwamen ook weer nieuwe mensen bij en ook hun proberen we zo goed mogelijk op te vangen.

Er zitten zoveel karakters in de groep, maar ik heb er een heel goed gevoel bij. Tot nu toe ga ik met plezier, de lessen zijn boeiend, alleen de rit is lang. Toch ben ik zeer tevreden dat ik de stap gezet heb. En het is natuurlijk ook mede dankzij mijn man want hij zorgt tenslotte dat onze 3 kindjes gevoed en gewassen op tijd in bedje liggen. Gelukkig doet hij dit zonder mopperen en kan ik met een gerust hart vertrekken iedere keer.

Go for it!

Dus wat ik wil meegeven: Ga je dromen achterna! Het is nooit te laat om jezelf te verbeteren! En ik hoop voor mezelf dat ik mijn motivatie niet verlies halverwege 🙂 Nee, zal wel lukken! Ik denk alvast aan de toekomst.

Lees ook het vervolg, hoe verliep de stage?

Liefs  ℰ.

▪ ▪ ▪
✖Volg mij op Instagram

✖Like mij op Facebook

✖Voeg mij toe op Pinterest

✖Volg jij me al op Bloglovin’ ?